21 October 1922
Deze week treffen we een uitgebreide beschouwing over farmaceutische specialités waarvoor toentertijd nog geen systeem voor de wetenschappelijke beoordeling en registratie bestond. Laatstgenoemde werd ook in Nederland pas in 1963 wettelijk werd geregeld. Vooral Amerikaanse artsen voelden zich, eind 19e eeuw, de dupe van frauduleuze fabrikanten en de toestand was zo ernstig geworden (zie ook afbeelding) dat in de VS de specialité-handel bekend stond als “the great American fraud”. In reactie daarop werd door de American Medical Association (AMA) in 1905 een Council on Pharmacy and Chemistry benoemd, waarin chemici en apothekers, die de specialités beoordeelde en waaraan de grote farmaceutische bedrijven vrijwillig deelnamen. Dit model werd in diverse Europese landen gekopiëerd, waarbij de Duitse Arzneimittelkommision ook de eerste regels voor geneesmiddel- reclame opstelde.
Ook lezen we een voorstel om in de Codex Francais een nieuw groep galenica op te nemen: de “alcoolaturae stabiles”, d.w.z. geneesmiddelen welke verkregen worden door de inwerking van kokende alcohol op verse plantendelen. Daarmee worden dan fermenten gedood en wordt het plantendeel gestabiliseerd. Voorlopig worden voorschriften gegeven voor twee preparaten: Alcoolatura aesculi stabilis en Alcoolatura valerianae stabilis.
In de Italiaanse Senaat antwoordde de Minister van Onderwijs desgevraagd dat studenten in de pharmacie niet tot de promotie tot doctor konden worden toegelaten vanwege te elementair onderricht in physica, botanie en pharmacologie en omdat de studenten te kort (slechts 2 jaar) in farmaceutisch-chemische laboratoria werken.
