Tegenwoordig zult u in het Pharmaceutisch Weekblad geen Dies-rede van een universitaire rector magnificus meer aantreffen, maar 100 jaar geleden viel prof. dr. Leopold van Italie (foto) wel die eer te beurt. Maar hij was dan ook, opgeleid als apotheker, de toenmalige Leidse hoogleraar voor farmacie en toxicologie. En hij bekleedde het rectoraat aldaar in het academisch jaar 1922 -1923. Zijn lezing (24 pagina’s) droeg de titel “De macht van het kleine” en behandelde, naast micro-organismen, stoffen met een sterke activiteit in lage concentraties. Voor zover mij bekend was de enige apotheker na hem, die ook die functie vervulde, prof. dr. Douwe Breimer in de periode 2001 – 2007.
Verder treffen we een historische terugblik op de samenwerking met, en invloed van, geneeskundigen op de pharmacie in Nederland. Met als bijzondere vermelding dat direct na de oprichting van de Nederlandsche Maatschappij ter bevordering der Pharmacie, in 1843, het secretariaat ervan werd gedragen door de bekende Amsterdamsche geneesheer dr. Sarphati. En ook in sommige departementen waren geneeskundigen actief als bestuurder.
Ook lezen we het verrassende bericht “Narcyleen: een nieuw waardevol narcoticum”. Met narcyleen werd bedoeld acetyleen-gas dat door Boehringer-Ingelheim als zuiver gas werd geleverd en dat, na bijmenging van 30-40% zuurstof op de OK, bijzonder geschikt bleek voor de operatieve narcose. Dit geneeskundig gebruik van dit gasmengsel heeft de tijd niet overleefd, maar het heeft een nieuwe bestemming gevonden als brandergas bij het autogeen lassen. Lasbedrijven daarentegen waren in de jaren 80-90 van de vorige eeuw actief met het leveren van zuurstofcilinders aan thuiszorgpatiënten totdat in 1992 zuurstof als medicinaal gas onder de geneesmiddelwetgeving ging vallen.
