Het Binnengasthuis (BG) is een voormalig ziekenhuis in het centrum van Amsterdam (afbeelding) dat werd opgericht in 1578 als St. Pietersgasthuis waaraan in 1586 een ziekenhuis werd toegevoegd waarna het gaandeweg de naam Binnengasthuis verkreeg. In 1981 ging dit ziekenhuis op in het Amsterdams Academisch Medisch Centrum (AMC). In deze aflevering van het PW worden maar liefst 20 pagina’s gewijd aan de apothekers die in de 16e– en 17e-eeuw in dit voormalig ziekenhuis werkzaam zijn geweest. Te beginnen met Dirk Freercx die vanaf 1582 een Cruydttuijn in beheer had “by de suydermuer van de ganck voir ’t Vrouwen-Gasthuys”. In het artikel passeert een illustere rij opvolgers van Freercx, met als meest opvallende de apothekers Dirk Timmer en zijn neef Anthony Timmer, in de periode van 1742 tot 1789. Het zou bijna 200 jaar duren alvorens weer een Timmer als (ziekenhuis-) apotheker in de opvolger van het Binnengasthuis , het AMC, werkzaam zou zijn van 1980 tot 2001.
Vermeld wordt het besluit van de Minister van Arbeid om voorschriften uit te vaardigen voor het gebruik van cyaanwaterstof (blauwzuur) en andere giftige cyaanverbindingen voor het ontsmetten en zuiveren van ruimten. Daarbij was dan de aanwezigheid van een, door den inspecteur van de volksgezondheid deskundig verklaard persoon, noodzakelijk.
Ook wordt bericht over het pensioen van de militair apotheker dr. W.G. Boorsma, die een groot deel van zijn loopbaan werkte in “’s Lands Plantentuin” in Buitenzorg, ten zuiden van Batavia in Indonesië. Na de onafhankelijkheid eind 1949 werd deze tuin herdoopt als Kebun Raya Bogor (vertaald: de grote majestueuze tuin van Bogor). Bogor is de huidige naam van Buitenzorg. De Kebun Raya Bogor is de oudste en nog steeds meest vooraanstaande botanische tuin van Indonesië, met een oppervlakte van 87 hectare. Gelegen midden in het centrum van Bogor, is de plantentuin een belangrijke toeristische trekpleister van de stad en zelfs van geheel Java.
