Deze week treffen de 15e(!) aflevering in de serie “Bijdragen tot de kennis van de zaadhuid” van de plantkundige C. van Wisselingh (1859 – 1925), hoogleraar aan de Universiteit van Groningen, en rector magnificus aldaar in het studiejaar 1916 – 1917. Dat illustreert nog maar eens duidelijk dat de wortels van de farmacie in het plantenrijk liggen. Ditmaal is de orde der Ericales aan de beurt waarvan de klinische betekenis anno nu is verloren gegaan. En zelfs 50 jaar geleden kwamen we in de apothekersopleiding uit deze orde alleen nog maar Arctostaphylos uvae ursi (Beredruif) tegen. Over de apothekers in Elzas-Lotharingen wordt gemeld dat die vanaf nu (weer) het recht verkregen hebben om zich ook in het overige Frankrijk te vestigen. Dit gebied (afbeelding) behoorde oorspronkelijk tot Frankrijk maar moest na de Frans-Duitse oorlog van 1870-1871 worden afgestaan aan Duitsland. Echter, na afloop van de eerste Wereldoorlog en de vrede van Versailles in 1918 keerde Elzas-Lotharingen weer terug onder Frans gezag waarna, 3 jaar later, ook de apothekers aldaar weer als volledig Frans werden erkend.Nog meer vestigingsnieuws bereikt ons deze week uit de staat New York in de VS waar werd besloten dat iedere eigenaar of mede-eigenaar van een apotheek in het bezit moet zijn van een apothekersdiploma. Daaraan wordt dan door het Pharmaceutisch Weekblad de hoop gekoppeld dat de komende nieuwe farmaceutische wetgeving in Nederland een soortgelijke clausule gaat bevatten.
