In een bericht over de Geschiedenis der artsenijbereidkunde wordt verslag gedaan van een lezing van dr. C.J.S. Thompson, directeur van de “Wellcome historical medical Museum” te London. We lezen daarin dat in China al heel vroeg, rond 1600, koepok-inenting werd toegepast. Dat was dus 200 jaar voordat Jenner de koepokinenting ontwikkelde, en aan wie daarvoor ook de wetenschappelijke eer werd toegekend. Aanvankelijk waren deze Chinese methoden primitief, zo werden kinderen gekleed in kleren van door pokken besmette leeftijdgenoten. In de 18e eeuw werden al wat betere methoden toegepast en werd de wondkorst van pokken-patiënten tot poeder vermalen en vervolgens in de neusholte van kinderen gebracht. Met name keizer Kangxi (1654 – 1722), die zelf besmet was geraakt met pokken, was een groot voorstander van de vaccinatie en liet alle kinderen in zijn imperiale familie vaccineren. In de vroege 19e eeuw werd uiteindelijk ook de methode van Jenner in China geïntroduceerd (afbeelding).
Bij de Boekaankondigingen treffen we vandaag de eerste druk van het bekende “Inleiding tot de physische chemie: de kolloiedchemie in het bijzonder” door prof. dr. H.R. Kruyt. Dit boek zou tot in de jaren 70 in de farmacie–opleiding te Utrecht in gebruik blijven.
In de rubriek “Nieuwe geneesmiddelen en voorschriften” treffen we weer een aantal “bijzondere” geneesmiddelen aan:
- Anti-asthmapastilles, bestaande uit plantaardige bestanddelen (folia stramonii, folia lobeliae, cubebae, dennenaalden, carbo ligni en oleum eucalypti) waaruit met behulp van gomslijm pyramidevormige pastilles weren gemaakt die, na goed gedroogd te zijn, dienden om verbrand te worden
- Glucoven, een intraveneuze oplossing met 45% glucose en 5% calciumchloride, voor toepassing bij tuberculose en influenza
- Neo-chinamyl: trichlooraldehyde-chinine-isovaleriaanzure aethylester, tegen hartneurosen (?), en nerveuze slapeloosheid
