7 October 1922
Maar liefst 14 pagina’s worden gewijd aan de vraag of arabische gom een colloied of een electrolyt betreft, dit in vervolg op een eerdere inleiding hierop van eveneens 15 pagina’s. Het onderzoek concentreerde zich toen op het in de gom aanwezige arabinezuur, waarvan wij nu weten dat het gebonden is aan polysacchariden en glycoproteinen en daarmee een hydrofiel en een hydrofoob deel kent dat de emulgerende werking verklaart. Toen echter stond de colliedchemie nog in de kinderschoenen en waren polysacchariden ook geen gemeengoed.
Lezenswaardig is zeker het verslag “van den oorsprong der verschillende thermometerschaal-verdelingen”. Als eerste lanceerde de Duitse glasblazer Gabriel Daniel Fahrenheit in 1724 zijn idee om de lichaamstemperatuur van de mens als uitgangspunt te nemen. Vijftien jaar later kwam de Franse geleerde René de Réamur met een ander uitgangspunt: de natuurkundige eigenschappen van water. Drie jaar later, in 1742, kwam de Zweedse sterrekundige Anders Celsius met de aanbeveling om de afstand tussen het vriespunt en het kookpunt van water in honderd gelijke delen te verdelen. Laatstgenoemde werd door West- en Centraal Europa aanvaard, Oost-Europa hanteerde de Réamur schaal en tot op de dag vandaag gebruiken de Verenigde Staten de Fahrenheit schaal.
